bemanning in de stress....

Ha lieve familie, vrienden en andere lezers!

Mijn zeiltrip zit er weer op. Het was heerlijk, alweer relaxen op het dek, lekker eten en af en toe afkoelen in het water.
Helaas hebben we alleen de laatste twee uur gezeild, voor de rest was er te weinig wind. MAar dat maakt de trip niet minder leuk.
Op dag 1 zijn we op een van de eilanden geweest. We werden aan de schaduwzijde afgezet en moesten ongeveer 15 minuten lopen tot een uitzichtpunt. Ik zag het mooiste strand tot nu toe, hagelwit zand en diepblauw water!! Na alle foto's zijn we naar beneden gelopen en mochten we ons 3 uur lang op dit supermooie strand vermaken en zwemmen in ons stingersuite (tegen kwallenbeten!) 's Avonds toen we voor anker lagen, kregen we gezelschap van een dolfijn en zagen we veel inktvissen in het water!
Helaas was deze dolfijn vanochtend al weg.
Vanochtend weer gedoken! Jaja, ik mag het natuurlijk niet verleren!
Daarna gingen we naar een andere plek om te snorkelen. Althans, dat was het plan. De eerste helft was al met de sloep naar een mini-eilandje gebracht. Toen de tweede groep (met mij erbij) in de sloep stapte sloeg de motor af. En die had er geen zin meer in. Dus na 5 minuten (we waren al afgedreven) sprong de schipper van de zeilboot en kwam het manusje-van-alles te hulp. Maar de moter liet het afweten. Dus gingen er twee peddelen. Maar er stond een harde stroming, wat er voor zorgde dat we erg langzaam gingen en de snorkelaars erg ver af dreven. De eerste raakte een beetje in paniek, dus we moesten een stukje met de stroom mee om haar op te pikken. Vervolgens weer hard tegen de stroom in. Toen er nog een klein stukje te gaan was, werd er gevraagd of we naar het eiland konden zwemmen, dan kon de sloep de afgedreven snorkelaars oppikken. Natuurlijk kon ik die 50 meter wel zwemmen, dus met drijfslang en snorkelset (geen flippers) het water in. Na 10 minuten zwemmen was ik buiten adem en nog geen meter dichterbij het eilandje... Gelukkig deed het motortje van de sloep het weer en werd ook ik, na alle snorkelaars, opgepikt. Tsja, dit was echte stroming... Voor de schipper was dit de eerste, en hopelijk laatste, keer dat hij dit meemaakte.
Maar iedereen was weer aan boord, waar de lunch klaarstond.

Nu op naar het volgende avontuur, Fraser Island! Helaas is het uitgesteld, er is iets misgegaan bij het boeken. Bij de tour dachten ze dat ik morgen al zou starten, maar dan kom ik aan in RAinbow Beach (vandaar vertrek ik) Dus kan ik nu pas maandag met de tour mee, een Selfdrive safari. Dat betekent dat ik minder lang in Sydney kan zijn...

Zo meteen stap ik de bus in voor 14 uur.
Ik heb al heel wat afstanden afgelegd in Australie, 2 uur vliegen en nu ben ik terug aan het reizen per bus. Maar ik ben nog steeds in dezelfde staat...

xx Marianne